Uppeldi til ábyrgðar er uppeldis- og uppbyggingarstefna sem miðar að því að efla innri hvata barnanna til að verða góðir og gefandi einstaklingar sem lifa í sátt við annað fólk og umhverfi sitt.
Unnið er með eftirtalda þætti :
Viðurkennt er að allir geta gert mistök og fá tækifæri ti lað leiðrétta þau eftir bestu getu. Þegar börnum eða hinum fullorðna verður á í messunni, eins og kemur fyrir á bestu bæjum, er mikilvægt að hinir fullorðnu bregðist rétt við. Það hefur lítinn tilgang að fara að skammast og rífast. Það sem ber helst að forðast eru vonlausu viðbrögðin fimm: afsakanir, ásakanir, skammir ,tuð og uppgjöf. Það sem skiptir máli er hvað barnið ætlar að gera næst og hvernig er hægt að leysa málið. Með öðrum orðum - við horfum fram á við og einbeitum okkur að lausninni, enni að vandamálinu. Í lausninni er fólginn sá lærdómur sem við drögum.
Notaðar eru opnar spurningar til að leiða börnin áfram að uppbyggilegum verkefnum og lausnum á vandamálum. Þegar börnin spyrja hvort þau megi þetta eða hitt er mjög gott að nota já- en regluna:
Skýr mörk Uppbyggingarstefnan gengur út á að einstaklingurinn læri að fá þörfum sínum fullnægt án þess að ganga yfir þarfir annarra - það er ekki í boði. Til að stuðla að öryggi og vellíðan allra í leikskólanum þurfa að vera skýr mörk um hvað má og hvað má alls ekki gera - yfir þau mörk má ekki fara og ef það er gert hefur það afleiðingar í för með sér ( rætt um málsatvik, tekin út úr hóp tímabundið, missir af einhverju.....). Þessi mörk eru: